In deze blog kunnen jullie alles lezen over onze avonturen op de huurscooter in Noord- en West Bali. We bezoeken Lovina, de stad die bekend staat om dolfijnen kijken, we gaan duiken op Menjangan Island, rijden door surfdorpjes en bezoeken de prachtige Aling Aling watervallen. Het laatste deel van onze reis gaat in de richting van Ubud, om te eindigen in Seminyak. Vanuit Denpasar vliegen we door naar een ander Aziatisch land. Dag prachtig Indonesië!
Niet in de stemming om te lezen? Bekijk dan hier het fotoalbum!
Noord Bali
We arriveren in Padangbai vanuit de Gili eilanden. Ons duikavontuur zit erop, maar gelukkig hebben we nog wat tijd om de Noord en West Bali te zien. Het lijkt ons leuk om met de scooter helemaal rondom Bali te gaan. Omdat we de zuid- en oostkust al hebben gezien (dat lees je hier) gaan we nu richting noordkust en vanuit daar langs de kust naar het meest westelijke puntje van Bali. Dan langs de west- en zuidkust terug naar Denpasar om de scooter terug te brengen. We hebben nog precies 7 dagen de tijd voordat onze vlucht naar Maleisië vertrekt en ons visum verloopt, dus dat zou moeten lukken.
De weg is simpel, omdat er eigenlijk maar 1 grote weg is. We rijden eerst naar Tianyar, omdat we vanaf daar nog gemakkelijk kunnen kiezen welke vulkaan we eventueel willen beklimmen. Op Bali zijn 2 vulkanen namelijk; Gunung Agung en Gunung Batur. Batur is de meest toeristische en gemakkelijke van de twee, dus eigenlijk wil ik liever naar de andere. De tocht wordt meestal ‘s nachts afgelegd zodat je ‘s ochtends de zonsopkomst kan zien vanaf de top. We overleggen wat en besluiten dat we ze allebei niet gaan doen, ze zijn ons te toeristisch. Daarbij zijn we nu erg moe van de boottocht en lijkt vannacht wandelen ons niet zo’n goed idee. Bovendien hebben we verhalen gehoord over Ijen, een vulkaan op West Java, waar je blauwe vlammen kan zien en ook de zonsopkomst op de top. Dat klinkt een stuk interessanter. Milou is niet zo’n fan van bergen beklimmen, dus we spreken af om alleen Ijen te doen. We vervolgen onze weg nu naar Lovina.
Een paar kilometer ervoor vinden we een hotel langs de weg waar we voor 80.000 roepia kunnen slapen. We zijn gebroken van de hele dag op de boot wachten, zitten en op de scooter rijden, dus dat accepteren we graag. Vlakbij is een eettentje waar we bij binnenkomst door iedereen worden aangestaard. Blijkbaar komen hier niet zoveel toeristen. Voor 5.000 roepia hebben we een bord eten incl. live muziek. De zanger van het bandje verwelkomt ons persoonlijk en lijkt erg vereerd met zulk ‘hoog’ publiek.
Lovina
De volgende ochtend rijden we door naar Lovina, een plaats die bekend staat om bootspeurtochten naar dolfijnen. De verhalen die we hierover gehoord hebben zijn echter niet zo best. Het is meer op dolfijnen jagen wat ze doen dan dat ze ernaar kijken. Zodra er een dolfijn door een boot wordt gespot gaan alle bootjes massaal er naartoe om te kijken, waardoor de dolfijnen zich voelen opgejaagd, weg zwemmen en dit hele circus blijft zich herhalen tot de tijd om is. Hier werken we beide niet graag aan mee dus besluiten ze niet te financieren. Hopelijk gaan langzaam maar zeker steeds meer toeristen die keuze maken en stoppen deze praktijken. We zouden het wel erg gaaf vinden om hier te duiken, in de hoop dat we dolfijnen tegenkomen. Maar eerst op zoek naar een plaats om te slapen.
Accommodatie is hier genoeg, en voor 150.000 roepia (= 10 euro) kan je makkelijk een tweepersoons kamer vinden. Twee bedjes in een hostel zijn hier helaas een stuk duurder dan een tweepersoons kamer, en dus alleen besparend als je alleen bent. We raken op straat aan de praat met een vriendelijke man die een homestay heeft met zwembad en ontbijt, en dat voor 10 euro! We besluiten er eens te gaan kijken. De man heeft een t-shirt aan van een dive shop, dus we kunnen waarschijnlijk via hem een fun dive boeken. Pulestis Homestay is prachtig, en ligt midden in Lovina. We genieten volop van het zwembad, wat een luxe!
Als we onze spullen hebben gedropt in de homestay rijden we naar de Aling Aling watervallen. Het kost wat tijd om het te vinden, maar na de hele berg voor niks omhoog te zijn gereden en weer omlaag, blijkt dat het maar een paar meter achter de kaartverkoop lag. Best logisch op zich, haha. We betalen voor het parkeren en lopen naar beneden. Als je wil kan je bij deze watervallen een cliffjump maken, maar daar kiezen wij niet voor. Wat mij betreft vragen ze er veel teveel geld voor, maar er zijn toch veel toeristen die het ervoor over lijken te hebben. Na de drie watervallen te hebben gezien klimmen we weer omhoog richting onze scooter. Onderweg komen we nog langs een prachtig rijstveld, vol vliegers en vogelverschrikkers.
Terug in Lovina vinden we een super leuk, fair trade restaurantje om te eten, het Global Village Kafé. Daarna is het tijd voor bed, want morgenochtend gaan we duiken! Helaas niet hier in Lovina, dat was niet mogelijk volgens de eigenaar van Pulestis. Een populaire duikplaats is Menjangan Island, een onbewoond eiland waar alleen herten wonen, waar omheen prachtige koralen en zeedieren te vinden zijn. Omdat het voor ons al een uur rijden in de goede richting is, rijden we met de scooter achter de bus aan, zodat we na het duiken meteen kunnen doorrijden.
De volgende ochtend spring ik dus in de bus, en rijd Riny er op de scooter achteraan. Na een uur komen we gelukkig allebei veilig aan. We stappen in een bootje en varen in ongeveer 20 minuten naar het eiland. We maken twee duiken, een vanaf de boot en een vanaf het eilandje. Beide duiken zijn waanzinnig. Wederom is dit een duikplaats met een verticale muur vol koralen en verborgen vissen. We vinden een aantal schorpioenvissen, een steenvis en talloze andere mooie vissen. Onze eerste fun dives waren zeker een succes. We voelden ons nog steeds prima op ons gemak, ondanks dat we niet meer begeleid werden door onze instructeur Patrick, waarmee we zo vertrouwd waren (nog niet gelezen over ons duikavontuur in Gili? Lees het hier). Na de duik is het tijd om de tassen weer op de scooter te binden en richting de haven van Gilimanuk te rijden, om de boot naar Java te pakken. Over ons weekje in Java lees je hier meer.
West Bali
Na een week zijn we terug uit Java en maken we het rondje in Bali af. Vanuit Gilimanuk rijden we richting 
Denpasar. Halverwege de weg zoeken we een slaapplaats en we komen uit bij een surf guesthouse die in de Maps.me app stond. Gelukkig maar, want als we het zelf hadden moeten zoeken hadden we deze afgelegen plaats nooit gevonden. Er is maar weinig leven in de dorpjes waar we vandaag doorheen gereden zijn, en nog minder toerisme.
De eigenaar is erg vrolijk en heeft zelfs surflessen in de aanbieding. Dat lijkt Riny wel leuk om weer eens te doen, het is namelijk al wel weer even geleden dat we op surfvakantie zijn geweest in Portugal. Het nadeel is dat het morgenvroeg pas kan in verband met het tij. Dat is op zich niet zo heel erg, maar betekent dat we pas rond 2 uur kunnen vertrekken richting Denpasar. Volgens de eigenaar is dat echter nog ruim op tijd, dus het lijkt erop dat er morgen gesurft gaat worden. Om een beetje het gevoel terug te krijgen mag Riny nu alvast een surfboard lenen om een klein uurtje in de ondergaande zon te surfen. Nu is hij helemaal blij! Zonsondergang én surfen in één!
De volgende ochtend staat Riny klaar om te gaan surfen, maar is er geen instructeur te bekennen. We wachten een half uurtje of er alsnog iemand komt, maar helaas. Dan maar ontbijten en wat eerder vertrekken richting Seminyak. Maar goed ook, want we zijn goed en wel 5 minuten onderweg of we krijgen tijdens het inhalen van een auto een klapband. Zonder twijfel remt Riny meteen flink af. Maar goed ook want ver voordat we stil staan begint de scooter al flink te schudden en te glijden. Gelukkig komen we veilig tot stilstand midden in een bocht. Kun je nagaan wat er gebeurd zou zijn als de band in de bocht was geklapt. De auto achter ons toetert flink terwijl hij inhaalt. Alsof wij dit zo gepland hebben!
Na ons avontuur op Java zijn we vrijwel experts in het vinden van een monteur. Gelukkig vinden we dit keer een erg behulpzame. Met de hulp van de overbuurman die een paar woorden Engels spreekt krijgen we de monteur uitgelegd dat dit inmiddels al de 5e keer is dat we de band lek rijden en er zelfs net een nieuwe band op zit. Hij gaat aan de slag en al snel blijkt dat de nieuwe band geen achterband is maar een voorband. Die zijn zwakker en goedkoper, daar zijn we dus mooi mee genaaid de vorige keer. De man vervangt de band voor een achterband en knipt de oude band in stukken om deze als een soort beschermlaag tussen de binnen- en buitenband te leggen. De buitenband is namelijk in zeer slechte staat, daar zitten flinke gaten in. Vanmiddag gaat de scooter terug, dus we gaan echt niet investeren in een nieuwe buitenband. We hebben genoeg geld in de scooter gestoken nu.
De rest van de rit verloopt gelukkig soepel. We halen onze spullen op bij Made, nemen afscheid van hem, zoeken een rustig eettentje op en halen uiteraard nog een ijsje bij Gusto Gelato, tegenover Made’s huis. Daar hebben ze echt ontzettend veel keuze in ijs en het is extreem lekker. Daarna is het tijd om een Uber te bestellen en naar het vliegveld te gaan. We zijn dan wel wat vroeg op het vliegveld, maar dat kan vast geen kwaad.
We hebben de tijd zelfs hard nodig, want het inchecken duurt meer dan anderhalf uur. En dan stonden wij nog vrij ver vooraan! Ik geloof nooit dat het vliegtuig op tijd gaat vertrekken. Na het inchecken komt de douane nog en de tassencontrole. Hier zijn de rijen gelukkig wat korter maar we zijn in totaal bijna 3 uur bezig om bij de gate te komen. Eenmaal daar roept de speaker om dat de vlucht vertraging heeft en dat we rustig moeten wachten. Goh, verrassend! We hebben nog precies tijd om een kaartje naar onze neefjes en nichtjes te sturen en na een klein half uur mogen we dan eindelijk instappen. Op naar Kuala Lumpur, Maleisië!
Gebruik deze link voor 15 euro korting op je booking.com reservering!
Geef een reactie