Vanuit Kathmandu maken we een driedaagse tocht naar Chitwan Nationaal Park, in het zuiden van Nepal, vlakbij de grens met India. Hier zien we olifanten, neushoorns en andere prachtige flora en fauna tijdens een leuke jeepsafari en kanotocht.
Chitwan, de meeste toeristen gaan hier helaas nog naartoe om ritjes te maken op olifanten of om olifanten te wassen. Je kunt hier dus, ook als je er niet zelf aan deelneemt, sowieso mee in aanraking komen bij een bezoek aan Chitwan Nationaal Park. Bijna alle hotels hebben hun eigen olifanten, die geketend in een soort open schuur naast het hotel staan. Daarnaast bieden alle hotels en touroperators tripjes aan naar het olifanten broedcentrum, natuurlijk de populaire ritten op een olifant en ook bieden ze de mogelijkheid om olifanten te wassen. Vaak zitten al deze activiteiten zelfs in één pakket met de accommodatie, dus veel mensen doen het dan toch maar omdat ze er eigenlijk al voor betaald hebben.
Wat veel mensen niet weten is dat accommodaties ook bijna altijd een jeepsafari door het nationaal park aanbieden. Dit is echter veel minder populair en kost het hotel zelf ook moeite, dus ze zullen dit niet uit zichzelf aanbieden. Vraag er dan ook altijd naar. Deze activiteit kan plaatsvinden op hetzelfde moment dat andere gasten op de olifanten gaan rijden, dus in het schema verandert er verder niets.
Wij hebben ook zo’n alles-in-één pakket geboekt bij een prachtig resort, Hotel Parkland. Zeker voor Nepalese normen een zeer luxe resort met prachtig onderhouden tuin, vriendelijk personeel, een zwembadje en ontbijt, lunch en diner inbegrepen. Het klonk vooraf echter mooier dan het is, en ik denk dat je in een hostel ook prima zit. Er is absoluut niks aan te merken op het resort hoor, begrijp me niet verkeerd. De kamers zijn prachtig en we hebben zelfs een mooi balkon. Maar je moet niet denken dat het vergelijkbaar is met een all inclusive hotel in Turkije. Alle maaltijden zijn in buffetvorm, maar er wordt alleen Nepalees eten geserveerd, niks geen tafels vol desserts of Westers eten.
Daarnaast vond ik het persoonlijk echt niet fijn om de olifanten in gevangenschap te zien. Sommigen zien er echt slecht uit en sowieso stralen ze allen diep verdriet en ongeluk uit. Misschien ligt het aan mij, maar ik voel die dingen altijd aan. Alle olifanten die we gezien hebben zaten óf met een ketting aan hun poten vast, óf liepen rond met een stomme toerist of hun verzorgers op hun rug. Soms stonden verzorgers zelfs op de slurf! Ze hebben allen grote haken bij zich, die ze natuurlijk in het bijzijn van toeristen zo min mogelijk gebruiken, maar we weten allemaal dat de olifanten iets teveel ervaring hebben met de pijn die deze haken veroorzaken. De dieren leven hun hele leven in angst, en dat is in mijn ogen niet oke.
Zo’n compleet pakket voelt dan ook eigenlijk echt niet fijn, omdat je weet dat er al voor alle activiteiten betaald is, ongeacht of je er naartoe gaat of niet. Het is dus beter om zelf ter plaatse te bekijken wat je wilt doen en wat niet, zodat je geen praktijken sponsort waar je niet achter staat. Met veel hoop op het zien van iets goeds gingen we kijken bij het Elephant Breeding Center. Helaas zien we ook hier alleen maar doodongelukkige olifanten met gekke zenuwtrekjes van de stress en vele roze plekken op hun voorhoofd, mogelijk van het veelvoudig gebruiken van die vervelende haak. Achteraf zou ik hier echt niet heen gegaan zijn, het is vreselijk om te zien en ik liep met tranen in mijn ogen weer naar buiten. Het is natuurlijk goed dat ze de olifanten helpen om zich voort te planten, maar geen enkele olifant die hier geboren wordt krijgt een kans op een goede toekomst. Ze zijn allen een product van het toerisme.
Ook het wassen van de olifanten had ik liever niet gezien. Ik vond het sneu om te zien hoe de olifanten telkens weer moeten gehoorzamen aan hun verzorgers. Dit baden is het leukste gedeelte van hun dag en je ziet aan de olifanten dat ze ervan genieten. Jammer dat ze ondertussen continu bezig moeten zijn met het entertainen van de toerist op hun rug. Als het spuiten van water iets te lang duurt krijgen ze direct van de verzorger op hun flikker. Sommige olifanten bieden ook weerstand en gooien de toeristen van zich af, voor mij een teken dat ze dit niet willen. Wederom sta ik met tranen in mijn ogen verbijsterd toe te kijken hoeveel onwetende toeristen er nog op de wereld zijn. Zelfs jonge meiden, die hebben toch ook gewoon Facebook? Hoe kunnen ze die gruwelijke filmpjes over de training van de olifanten gemist hebben? Of is het echt gewoon je kop in het zand steken of puur egoïsme en onverschilligheid? Ik zou mijn ogen uit mijn kop schamen als ik zo’n foto van mezelf op een olifant online durfde te zetten. Verschrikkelijk.
Gelukkig doen we ook nog leuke dingen, haha! Chitwan is echt niet een totale verspilling van onze tijd geweest, al wek ik misschien wel die indruk. Ik wil gewoon de belangrijkste dingen voorop stellen, en dat is in dit geval dat er zo snel mogelijk een einde komt aan het misbruiken van dieren voor toeristische doeleinden. Ze weten echter heel goed hoe het anders kan in Chitwan. De neushoorns namelijk, die ook veel toeristen trekken, leven gewoon in het wild. Te voet trekt een gids met een groep toeristen de natuur in, op zoek naar een neushoorn. Wij hadden het geluk om er zowaar drie te spotten! Absoluut fantastisch. We mogen echt niet te dichtbij komen en de neushoorns zijn ook niet gewend aan toeristen. Als je iets teveel lawaai maakt rennen ze snel weg. Een super mooie ervaring en ik weet zeker dat de rest van de groep dit ook vond. Waarom kan dit dan niet met de olifanten?
Ook de kanotocht in de ochtend is heel erg leuk. De bootjes zijn Nepalees vakwerk, uitgesneden uit één stuk hout. Wel wat wankel, dus je moet stil blijven zitten. De gids weet veel van het park en de flora en fauna en vertelt vol enthousiasme over zijn vakgebied. We zien prachtig blauwe ijsvogels, twee soorten krokodillen en nog veel andere mooie vogels. Over de overstekende olifant met 4 (!) toeristen op zijn rug wordt niets gezegd, hoewel iedereen ziet hoe deze geslagen wordt als hij iets te lang blijft hangen in de rivier om wat af te koelen op deze bloedhete dag. Je voelt gewoon dat zelfs gidsen het niet eens zijn met de gang van zaken, maar hun belangrijkste bron van inkomsten kunnen ze niet openlijk afkraken natuurlijk.
Al met al weet ik niet of ik Chitwan echt aan je kan aanraden. Ik vond het zien van de neushoorns heel bijzonder en de 2 uur durende jeepsafari en kanotocht waren ook erg leuk. We zagen herten, everzwijnen, verschillende prachtige vogels en heel veel mooie en afwisselende natuur. Echter heb ik ook veel vervelende dingen gezien die me voorlopig nog wel blijven achtervolgen. Als je hier gevoelig voor bent is het misschien niet de beste bestemming, al kan je natuurlijk alle activiteiten zelf los boeken zodat je geen olifanten bezoekt. Daarnaast ben je met de rit er naartoe en terug twee volle dagen kwijt, en de bus is echt niet comfortabel. Ik hoop wel dat geen van onze lezers ooit besluit om zelf op de olifant te stappen of ze te wassen. Alle informatie is op internet aanwezig dus je kunt er eigenlijk niet onderuit. Het misbruiken van dieren voor toerisme kan niet meer. Voor het geval je niet weet waar te zoeken, hier een filmpje over de training van een olifant, die ALLE olifanten in gevangenschap doormaken.
Wil je de écht mooie kant van Nepal zien? Lees dan eens onze blog over Everest Basecamp of Pokhara.
Geef een reactie